راه های درک همسر

از مشکلات و گلایه های رایج بین زن و شوهر ها، درک نکردن، بی توجهی و گوش ندادن همسرشان به آن هاست. البته هیچ شخصی، گلایه، سرزنش و انتقاد های شدید را تحمل نمی کند اما لازم است زن و شوهر تمام سعی خود را بکنند تا همسرشان را درک کرده و به او بفهمانند که همیشه به او توجه می کنند. زمانی که این چنین مسئله هایی بین یک زوج پیش می آید، زن یا مرد ممکن است حس کند که توسط همسرش درک نمی شود و شخص مقابلش او را نمی فهمد که این موضوع می تواند زمینه ساز اختلافات و سرد شدن رابطه شان شود. در این مقاله ما به چند روش برای درک یکدیگر در زندگی مشترک می پردازیم که عبارت اند از:

پذیرش عصبانیت:

گاهی پیش می آید که شریک زندگی شما به دلایلی عصبانی است. سعی کنید علت عصبانبت او را بفهمید. ممکن است همسر شما به این دلیل عصبانی شده باشد که فکر می کند تنها راه این که شما به او گوش دهید، همین عصبانیتش است؛ به عبارت دیگر احساس می کند برای انتقال دادن حرفش به شما، چاره ای جز عصبانیت ندارد. این وضعیت را بپذیرید و اجازه دهید آرام شود. عصبانیت متقابل تنها کار را بدتر کرده و شخص مقابل را جریحه دار می کند.

گوش دادن فعال:

گاهی اوقات ما تمام و کمال در حال گوش دادن به صحبت های همسرمان هستیم اما نشانه ای از گوش دادن در ما دیده نمی شود یا شخص مقابل دریافت نمی کند. شما او را در موقعیت مبهم قرار داده اید که نه می تواند متهمتان کند که به حرف هایش گوش نمی دهید و نه نشانه هایی از گوش دادن در شما می بیند. در این حالت به جای این که ذهن طرفتان درگیر حرف های خودش، ادامه دادن صریح تر آن ها و آرام شدن باشد، درگیر این ابهام می شود و معمولاً ترجیح می دهد که حرف هایش را زودتر تمام کند یا این که احتمالاً از شما بپرسد که آیا به حرف هایش گوش می دهید.

استفاده از کانال پشتی:

اگر شما از کسانی هستید که بیشتر اوقات ترجیح می دهید سکوت کنید، یادتان باشد از علامت های بدنی گوش دادن، استفاده کنید، در غیر این صورت ممکن است فرد مقابلتان عصبانی شود. روانشناسان به این علامت ها می گویند کانال های پشتی. نشانه هایی مثل گفتن: «بله»، «می فهمم»، «اوهوم» یا تکان دادن سر.

توجه به زبان بدن همسرتان:

آدم ها همه چیز را در کلامشان نمی گویند. زمانی که می بینید یک نفر دستش را مشت کرده و دارد با ناخن هایش پوستش را می خراشد، دیگر نیازی نیست که بشنوید «من خشمگینم» یا آدمی که مدام پاهایش را تکان می دهد، تپق می زند و… . به هر حال برای گوش دادن بهتر، باید به این علامت ها توجه کنید و ضروری است که موقع شنیدن صحبت های فرد مقابل، به او نگاه کنید.

گفت و گوی درونی:

بسیاری از اوقات پیش می آید که ما در درونمان با خود صحبت می کنیم. مونولوگ های درونی مثل این که: «منظورش چیست؟»، «الان می خواهد چه حرف هایی بزند؟» از این طریق می توانید حرف های طرف مقابلتان را بهتر تحلیل کنید. فقط یادتان باشد که سرعت زیادتر تفکر نسبت به تکلم است که چنین اجازه ای به شما می دهد. آن قدر غرق حرف های ذهن خودتان نشوید که از ادامه حرف های همسرتان عقب بمانید!

حرف زدن درباره همسرتان:

احتمالاً برای شما هم پیش آمده که تا کسی درباره چیزی حرفی می زند، تجربه های مشابه با او یا فرق های خودمان با او به ذهنتان بیاید. این تا حدی طبیعی است اما مهم این است که آن فکر ها را به زبان نیاوریم. زمانی که هدفمان گوش دادن به صحبت های طرف مقابل است، باید به گونه ای رفتار کنیم که او به حرف هایش ادامه دهد؛ نه این که با گفتن تجربه های ذهنی خودمان جریان حرف هایش را قطع کنیم.

اگر شما از حالت تهاجمی استفاده نکنید و از روش های بالا کمک بگیرید، همسرتان این احساس را می گیرد که شریک زندگی اش او را درک می کند و ناخود آگاه آرام می شود و هیچ گاه احساس تنهایی نمی کند. پس انتقال دادن این احساس که طرفتان را درک می کنید خیلی مهم است. سعی کنید به موقع به این موضوع بپردازید.